Onunla ırmağın kıyısında seviştim,
Eşini aldatıyormuş yosma
Kocasızdır sanıyordum.
Gece Santiago gecesiydi,
Anlaştık, sözleştik buluşmaya
Söner sönmez ışıklar,
Öterken cırcırböcekleri.
Son kale bedenlerinin köşesinde
Uyuşuk memelerine dokundum
Açıldı sümbül dalları gibi
Bana göğüsleri.
On iki bıçakla yırtılan
İpek gibi hışırdıyordu
Kolalı eteği kulaklarımda.
Aşıp geçince kütükleri
Dikenleri ve katırtırnaklarını
Balçığa gömüldü
Delik açarak saç topuzu.
Ben krav atımı çıkarırken
O çıkardı eteğini
Ben kemerimi çıkarırken
O ardı ardına korselerini.
Altımda kayıyordu kalçaları
Yarısı tutuşmuş, ürkek
Tatlı su balıkları gibi.
O gece gördü dört nala
Kalktığımı en güzel gezintimde,
Üzengisiz ve gemsiz
Sedefli tayımın üstünde.
Erkeğim, diyemem kimseye
Onun bana söylediklerini:
Çok ölçülü davranmayı
Öğrendim bu işlerde.
Öpücüklere, kumlara banmıştı
Suyun kıyısından çıkardım onu;
Kılıçlarını sallıyorlardı süsenler
Gecede rüzgar estikçe.
Federico Garcia Lorca
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder